„Miał rację. Była to lekcja na temat normalnego biegu ludzkiego istnienia. Homo nie spętany: wolno mu mozolnie przemierzać swą kolistą drogę, niby kawałkowi martwej skały okrążającemu martwe słońce, bezmyślnie i bez celu, głuchemu na otaczający go wszechświat, równie ślepemu jak zimnemu. Istota, której nigdy nie przyjdzie do głowy żaden nowy pomysł; której zakazana jest wszelka oryginalność. to dawało do myślenia.”
A żeby nie było, że tylko cytaty wrzucam, a nic sam nie piszę to zostawiam was z piosenką na ostatnie sierpniowe dni i obietnicą, że niedługo tu wrócę z pełnoprawną notką. Może nawet o Spartanach.
Ninjin ex Infernis 